این مطلب رو تقدیم می کنم به دایی عزیزم که به این ماهی خیلی علاقه داره امیدوارم همگی استفاده ی لازم را بکنید.این ماهی با اسم علمی hemichromis bimaculatus در دنیای آکواریوم شناخته شده است که بومی غرب افریقا است که 10 سال عمر میکند این ماهی یک سیچیلاد است و تشخیص جنسیت سختی دارد و راحت نیست.پرورش و تولید مثل این ماهی مشکل است.

بسیار آرام است و هیچ ماهی نمیتوانید سربه سرش بگذارد.در گله بسیار راحتتر جفت میخورند.در موقع تخم ریزی بدن ماهی ها به قرمز یاقوتی تغییر رنگ داده. و مجددا همان خطوط آبی جواهری دیده می شود.بر خلاف معمول در این موقع جنس ماده زیبا تر است.
به هر حال در وضعیت معمولی ظاهرا جنسها مشابهند ولی جنس نر دارای خال های متالیک بزرگتر در سر پوش آبششی و یک شکل حلالی از خالهادر باله دمی است.
همسر گزینی در این ماهی به روش خشنی صورت می پذیرد و اگر جنس ماده نر را رد کند احتمالا کشته خواهد شد.
تخمریزی روی یک قطعه سنگ یا در یک کوزه به پهلو قرار گرفته شده که توسط جنس ماده خوب تمیز خواهد شد صورت می پذیرد.
تخم ها در طول 2تا3 روز هچ می شوند. لاروهای حاصله با دهان به شکافی انتقال داده شده و به وسیله هر دو والد تا رسیدن به طول 1 سانت یا بیشتر نگهداری می شوند.آنها پس از 3 تا 5 روز شروع به شنای آزاد و تغذیه میکنند.
نگهداری از نوزادان مشکلات غیر معمولی ندارد اما یکی از ماهیانی است که عمدتا متخصصین و ماهیداران با تجربه به آن می پردازند.به هر حال تغذیه نوزادان با آرتمیا آغاز گشته و رفته رفته دل چرخ کرده و رنده شده را نیز به آن می افزایند.
در برخی منابع ،روش دیگری را برای پرورش نوزادان ارایه داده اند؛بدین ترتیب که هر دو والد پس از تخم ریزی انتقال می یابند و لاروها پس از خروج از تخم و آغاز به شنای فعال توسط آکواریوم دار با آرتمیا تغذیه میشوند.

اما در برخی منابع دیگر پیشنهاد فقط بر انتقال جنس نر است. ماده همراه تخم ها تا هچ شدنشان و سپس تا آغاز به شنا و تغذیه فعال باقی می ماند.
به هر حال آنچه که مشهود است این است که هر کدام ار این روشها محاسن و معایبی دارد.
گونه دیگری از همین جنس به نام h.fasciatus وجود دارد. که خیلی بزرگتر و مهاجمتر بوده و محبوبیت کمتری نسبت به جوئل فیش دارد. رنگ آن سبز مایل به زرد با درخشندگی برنزی و 5 خال بزرگ و سیاه و براق بر هر طرف آن است. این ماهی به سیچیلاید 5 خال یا جوئل راهراه banded jewel معروف است.

دمای مطلوب: 28-22 درجه سانتی گراد
تغذیه: انواع پلت ها، لوفاک، دل گاو وگوسفند ، کرم خونی و.......
اندازه : تا 15 سانتی متر رشد می کند.رفتار اجتماعی ( سازگاری ) : بسیار تند خو
زیستگاه: مخفیگاهای متعدد جهت مخفی شدن الزامی است.
مخزن اختصاصی این گونه نباید زیاد گیاه داشته باشد؛چرا که یکی از صفات مشخصه و منفی این ماهی از ریشه در آوردن گیاهان می باشد.این ماهی گونه ای درنده خوست که حتی به همنوع خودش هم حمله می کند.
بنابراین برای مخازن اجتماعی مناسب نیست و در صورت نگهداری در مخازن تک گونه ای نیز باید از لحاظ جثه با همدیگر یکسان باشد.این ماهی در طبیعت گوشتخوار بوده و تغذیه در آکواریوم باید با غذاهای زنده و یا خشک ماهی همراه با حشرات ، کرم ها، ماهی و دل وجگر بدون چربی ریز ریز شده صورت گیرد.جوئل فیش بومی مناطق گرمسیری و بومی آفریقاست.پرورش آن آسان نیست.
جنس نر بالغ تا 15 سانت رشد می کند. وقتی نر و ماده در موقعیت تخم ریزی نیستند رنگشان نسبتا تیره با بدنی دارای خطوط آبی جواهری است.

بارش پروانه ای یا همون رامیزی از. ازویژهگیهای زیبای این ماهی رنگ آنهاست که بسیار زیبا و چشم زننده است. همچنین بالهپشتی این ماهی که در ابتدای آن 2 تا 3 بالچه کوچک و به رنگ سیاه و بلندتر از بقیهزیبایی خاصی به ماهی بخشیده و همچنین وجود دانه های رنگی روشن که به رنگ آبی آسمانیاست بر روی باله هایش در زیر نور چراغ باله های ماهی را از بقیه فضا متمایز می سازدو از همه مهمتر خال سیاه بزرگ و خطی که از روی چشماش عبور کرده می باشد.
رامیزیها را می توان با ماهیهای دیگه نیز نگهداری نمود اما توجه کنید کهماهیهای دیگه هم اندازه با رامیزی انتخاب شوند تا آسیبی به آنها نرسانند همچنین میتوان با غذاهایی چون آرتمیا و بیومار و کرم خونی و غذاهای دیگه تغذیه نمودشان.
تشخیص نر و ماده:
ماهی نر:
1: دارای رنگی ساده است.
2: شکم ماهی نر هم رنگ بدنش بوده و کمی متمایل به رنگ سفید است.
3: دارای باله های پشتی و شکمی و همچنین شاخکهای بلند و کشیده ای است.
4: زیادفعالیت نکرده و بیشتر گوشه نشین است.
5: ماهی نر دارای لوله مخرجی نوک تیزو کوچکی است.
ماهی ماده:
1: دارای رنگی زیبا و تیره است ( پر رنگتراز جنس نر ).
2: شکم ماهی ماده به رنگ قرمز می باشد.
3: دارای باله های ساده و کوتاهتری نسبت به نرهاست
4: فعالتر بوده و بیشتز جست و خیز می نماید.
5: لوله تخمی ماهی ماده دارای سری گرد و بزرگی نسبت به ماهی نر می باشد.
تکثیر رامیزی:
اول از همه می خوام به شما عزیزان بگم که ماهیهای رامیزی نیز مثل بعضی از ماهیهای مانند ( پرت فیش ها ) تکثیر نمی شوند ( بخاطر اینکه عقیم شده اند . اما اگر خواستید در در پستهای بعدی خواهم گفت .

ماهی مولی
نحوه نگهداری و تکثیر مولی
نام : مولی
خانواده : poecilidane
انواع : مولی سیاه ، سفید ، نارنجی ، بالن ، مولد ، برفی و ...
اندازه : تا 10 سانتی متر رشد می کند . ( البته مولی مولد تا 20 سانتی متر هم رشد می کند . )
همزیستی : سازگار با تمام ماهیان گیاه خوار
سطح شنا :میان آب
تغذیه : انواع غذاهای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما : 28-25 درجه سانتی گراد ، PH=7
رفتار و تولید مثل : صلح جو و زنده زا بوده که به راحتی تکثیر می شود .
تانک مورد نیاز : حداقل 40 لیتر
شرایط تانک : آب تانک نباید کثیف باشد چون آنها به راحتی در آب کثیف خفه می شوند ، هم چنین اگر در آب تانک به ازای هر 10 لیتر یک قاشق چایخوری نمک استفاده شود ، آنها شاداب تر می شوند . زندگی گیاهی : بهتر است در تانک آنها از دم گربه ای کمتر و شویدی بیش تر استفاده شود . ( چون آنها علاقه ی زیادی به خوردن برگ های دم گربه ای دارند ولی در مورد شویدی فقط چربی روی آن را می خورند . )
یکی از مناسب ترین ماهی ها برای افراد مبتدی می باشد ؛ چون هم به راحتی تکثیر می شود و هم نیاز به مراقبت خاصی ندارد . هم چنین بسیار صلح جو بوده و با انواع زنده زاها و سایر گیاهخواران به جز گلد فیش و گورامی سازگار است .
به دلیل اینکه آنها به راحتی تکثیر می شوند ، می توان از آنها برای تغذیه ی ماهیانی همچون آنجل هم استفاده کرد .
تشخیص جنسیت : ماهی نر دارای آلت تناسلی بوده و باله های بلند و کشیده تری نسبت به ماده دارد . هم چنین ماده ها جثه ی بزرگتر و کروی تری نسبت به نرها دارند .
نحوه ی تکثیر : برای تکثیر آنها باید تعدادی مولی ( نسبت نرها به ماده ها 3 به 2 ) را در یک تانک قر ار داده تا پس از جفت خوردن با هم و انجام لقاح بچه ها در شکم ماده شکل بگیرند .
البته می توان یک جفت مولی را کنار هم قرار داده تا لقاح راحت تر صورت گیرد .
چون مولی ها در خانواده ی گوپی ها قرار دارند ، آنها هم میل زیادی به خوردن بچه های خود دارند که با استفاده از روش های ذکر شده در معرفی گوپی می توان از این امر جلوگیری کرد . ( چون بچه های مولی نسبت به گوپی ها جثه ی بزرگتری دارند ؛ کمتر توسط والدین خورده می شوند و می توان با استفاده از سنگ های درشت و چند گیاه پناهگاهی برای آنها ساخت که دیگر نیازی به تانک دوم نداشته باشید .
اما اگر زنده زاها را از بچگی بزرگ کنید می توانید به نتیجه ی زیر درباره ی تعداد بچه های آنها دست یابید :
بار اول زایمان = 10- 8 بچه ، بار دوم = 18- 12 بچه ، با سوم : 25- 18 بچه ، بار چهارم = 40 -25 بچه ، بار پنجم = 50 -40 بچه اما در دفعات بعد اگر به خوبی تغذیه شوند و لقاح کاملاً صورت گرفته باشد حداکثر 75 بچه می توان از یک زنده زا در هر بار به دست آورد که برای پرورش آنها بسیار مناسب می باشد . ( هر بار که یک زنده زا زایمان می کند حدود 5 میلی متر به اندازه ی بدنش اضافه می شود . )
غذای بچه مولی ها : برای تغذیه ی آنها می توان از پولکی پودر شده + لوفاک یا کرم فشرده استفاده کرد . البته اگر تعدادی گیاه در تانک آنها قرار داشته باشد سرعت رشد آنها به شدت افزایش می یابد و به جای اینکه در مدت 3 ماه به بلوغ برسند ، در کمتر از دوماه به بلوغ رسیده و قابل تکثیر می باشند
اما چگونه بفهمیم که ماهی باردار است ؟
وسط شکم مولی ماده در زمان بارداری بسیار متورم شده بطوریکه اگر از بالا به آن نگاه شود ؛ مولی یک بیضی مایل به دایره به نظر می آید .
اما از یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از زایمان مخرج ماده تورم کرده و به صورت لوله در می آید که می توان به سرعت آنرا به تانک دیگر و یا زایشگاه منتقل کرده تا در آنجا زایمان کند . زایمان هم عموماًً یک ساعت تا یک ساعت  و نیم طول می کشد .

با وجود اینکه این مقاله در مورد نگهداری ماهی ست ولی وجدان من این اجازه را به من نمی دهد که یکی از این ماهی را در آکواریوم خود داشته باشم و دلیل این امر این است که پوزه خرگوشی در معرض انقراض قرار دارد.

نام علمی این ماهیMyxocyprinus asiaticus بوده و نام های چون Asian sucker,Topsail sucker,Rough fish ,...نیز به این ماهی اطلاق می شود.....

این ماهی که اغلب بدون آگاه کردن خریدارانشان به آنها به فروش می رسد در دوران جوانی چهره ی زیبا و خوشایندی دارند.نام اصلی این ماهی "کوسه(شارک) باله بلند چینی"است.که البته لقب شارک یک نام تجاری خیالی بوده که به خاطر شباهت بسیار اندک آنها به کوسه ها به آنها داده شده است. پوزه خرگوشی در آبهای معتدل(نه گرم آبی) رودخانه یانگ تزه زندگی می کند.می تواند تا(بیشتراز) یک متر بزرگ شود، ولی اگر بصورت انفرادی نگهداری شند مدت زمان زیادی طول می کشد تا به این بزرگی شوند.شاید هم هیچ گاه تا این اندازه بزرگ نشوند.در اعماق آبها به خوردن جلبک های روی سنگ هاوکشتی های مستغرق می پردازند.ماهیان صلح جویی بوده و انتظار غارتگری و تهاجم از آنها نمی رود.به آکواریوم داران غیر جدی سفارش نمی شود زیرا اندازه ی آنها در سن بلوغ بسیار بزرگ است.البته بلوغ آن در شرایت اسارت به ندرت اتفاق می افتد.به نظر می رسد که با هم تانکی های گرم آبی خود به خاطر دمای آب مشکل داشته باشد.فرم بدن و رنگبندی آن در هنگام بلوغ بطور اساسی تغییر می کند.بومی رودخانه ها و برکه هایی با آب خنک(نه گرم)است و با توجه به همین امر باید حرکت ملایم آب و اکسیژن کافی در اختیار داشته باشند.می توانید با جلبک های فرو رونده و یا غذاهای گیاهی تغذیه شان نمایید.همچنین می توانید از سایر غذاهای ماهی ها استفاده کنید.به خاطر تمایل آنها به زندگی گروهی بهتر است به صورت گروهی نگهداری شوند.

به دلیل خواستگاه معتدل، رژیم غذایی و اندازه ی آنها شرایط نگهداری آنها شباهت زیادی به گلدفیش ها دارد.نیز به راحتی می توانند با گلدفیش ها نگهداری شوند.برای نگهداری آنها می توانید از ایتانداردی که برای گلدفیش ها موجود است استفاده کنید،یعنی ۴۰ ۱۲۰ لیتر(فضا) برای هر ماهی جوان.به راحتی می توانند در حوضچه های خارج از منزل و در دمای معتدل نگهداری شوند..

یکی از گونه هایی است که به خاطر توسعه ی شهر نشینی و مشکلات انسانی در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند.

فرم کلی بدن آن از حالت گود و ژرف اولیه خود در دوران جوانی به فرم دراز و کشیده و استوانه ای شکل در دوران بلوغ تغییر می یابد و نیز باله ی پشتی آن بعد از بلوغ کوتاه تر از دوران جوانی می شود که یکی از تغییرات نا خوشایند در این ماهی به هنگام بلوغ می باشد.رنگ های حیرت آور و متضاد آن در ضمینه ای قهوه ای محو شده است.

یکی از رفتار مشکوک ومورد بحث این ماهی این است که به نسبت تانکشان بیش از حد بزرگ می شوند و نگهداری ماهی در چنین شرایطی امری غیر انسانی بوده و موجب ناراحتی پوزه خرگوشی می شود.این ماهی در معرض انقراض قرار دارد و آن هم به خاطر این است که در اسارت(قفس) تکثیر نمی شود.به خاطر همین دلایل نگهداری آنها در آکواریوم به انقراض نسل آنها کمک خواهد کرد زیرا از آشیانه ها و برکه های زادبوم خود شکار شده و به آکواریوم داران عرضه می شود.

طور مختصر و مفید ماهی فیل ماهی یکی از ماهیان جالب و قابل توجه آگواریومهای آب شیرین هست که طرفدارانه خاصه خودش رو هم دارد

این ماهی مانند بعضی دیگر از گونه های ماهیان آب شیرین توانایی تولید پالسهای الکتریکی در اندامکی که در دمش قرار دارد را دارا میباشد این ماهی معمولا برای پیدا کردن مسیر و غذای خود از این پالسهای الکتریکی استفاده میکند که با تاریک شدن محیط و همچنین کاهش در کیفیت آب مقدار این پالسهای الکتریکی افزایش میابد گفته میشود این ماهی در مقایسه با اندازه خود دارای مغزی بزرگ میباشد

نام علم این ماهی:Gnathonemus petersi
و نام رایج این ماهی فیل ماهی یا دماغ خرطومی میباشد
بومی آفریقا-نیاگارا و کامرون میباشد
در طبیعت تا 35cm و در آکواریوم در شرایط مطلوب میتواند تا cm25 رشد کنند
دارای رفتاری بسیار آرام و صلحجو میباشد بگونه ای که میتوان این ماهی گاهی با دیسکس ماهی نگاهداری نمود و آکواریومی نوع گیاهکاری شده را بسیار دوست دارنند
به pH 6.0 - 7.0, dH to 12o و درجه آب از 26-31 درجه سانتیگراد نیازمند میباشد
معمولا توصیه به تک نگهداشتن این ماهی شده است
درای رژیم غذایی گوشتخوار میباشد وغذاهایی مانند کرم خونی منجمد -دافنی و لارو ریز حشرات را بسیار دوست دانند غذای خود را بیشتر از کف بوسیله خرطومک خود جستجو مینمایند و میخورند همچنین میتوان این ماهی را به خوردن غذاهای ورقه ای نیز گاهی عادت داد
باید به ثبات کیفیت پارامترهای آبی این ماهی بسیار توجه نمود و کیفیت آب آکواریوم خود را در حد بسیار مطلوب نگاه داشت اما گونه ای در عین حال با عمر نسبتا بالا میباشد
فیل ماهی قبل از رسید به شرایط بلوغ خود دارای اندامک خرطومی شکل معروف خود نمیباشد.

  

رنگی ترین و معروف ترین ماهی از خانواده ی لوچ ها ، لوچ دلقک است که طول آن متوسط و پهنایش کم است . محل اصلی زیست آن" سوماترا" و "بورنئو " می باشد . دارای پشتی قوسدار و شکمی صاف می باشد . سرش نسبتاً بزرگ و دهانش رو به پائین است که دارای 4 جفت سبیل کوچک و لب های ضخیمی است . بطور کلی رنگ آنها نارنجی روشن است وپهلویش بوسیله ی سه خط عریض سیاهرنگ پوشیده شده است . اولین خط از بالای جمجمه شروع شده و با عبور از روی چشم ها به بخش انتهایی دهان می رسد و دومین خط از جلوی باله ی پشتی شروع می شود و تا شکم ادامه می یابد و بالاخره سومی که بخش زیادی از قسمت انتهایی ماهی را پوشش می دهد از باله ی پشتی شروع و تا باله ی مخرجی ادامه می یابد . باله های پشتی و مخرجی دارای رنگ سیاه مخلوط با زرد هستند .

لوچ دلقک بر خلاف سایر لوچ ها خجالتی نیست . تا حدی فعال در طول روز که به آسانی میتوانند در تانک های عمومی نگهداری شوند . بسیار مناسب است که آنها حداقل بصورت جفت یا گروهی خریداری و نگهداری شوند زیرا در حالتی که بصورت گروهی نگهداری شوند ، شاداب تر و خوشحال تر هستند . یکی از عادت های غیر معمولی آنها نحوه ی استراحت کردن آنها در کف آکواریم است که به بغل خود می خوابند و در حالتی که آکواریم دار به تازگی شروع به نگهداری آن کرده باشد ممکن است بترسد ، ولی بعد از مدتی تبدیل یک رفتار عادی برای او خواهد شد

 .

تانک این ماهی باید دارای بستری نرم باشد تا به آنها این اجازه را بدهد که به راحتی و بدون آسیب دیدن به جستجوی غذا در کف بپردازند.

لوچ های دلقک می توانند گستره وسیعی از غذاها را که شامل =آرتیمیا - کرم خونی- حلزونها و انواع غذاهای حاضری می باشد را بخورند به همین دلیل است که برای جلوگیری از تولید حلزون و مقابله با آنها در اکواریوم می توان از این ماهی ها استفاده کرد. سنگها و لوازم آکواریوم باید به گونه ای چیده شوند که سرپناه و مخفی گاه مناسبی برای آنها به وجود آید. بیشتر آنها خانه هایی را ترجیح می دهند که تا حدی از اندازه خودشان بزرگتر باشد .آب آنها باید نرم و تا اندازه ای اسیدی باشد و هر چند وقت یک بار تعویض شود. لوچ دلقک برای سالهای زیادی (بیشتر از 20 سال ) درآکواریوم زندگی می کند و لی رشد آنها در آکواریوم بسیا ر آهسته است که به ندرت در آکواریوم های معمولی به سایز طبیعی خود (30 cm) می رسد .دمای مناسب برای این ماهی 30-24 درجه سانتی گراد می باشد. تاکنون در محیط های کوچک تکثیر نشده اند ولی در طبیعت در رودخانه هایی که دارای جریان سریع آب هستند در اوایل فصل باران تولید مثل می کند نیز در مزارع پرورش ماهی به وسیله هورمونها تکثیر می شوند. مسئله مهمی که در ارتباط با آنها باید بدانید این است که نسبت به تغییرات شیمیایی آب حساس هستند و در اثر این تغییرات نقطه های سفید رنگی در آنها ایجاد می شود که گسترش یافته و بزرگتر می شود همچنین در حمل و نقل آنها نیز بسیار دقت نمائید زیرا استخوانهایی که در زیر چشم آنها وجود دارد ممکن است پاکتهای نایلونی شما را سوراخ کند .

انواع بارب ها شامل تایگر بارب، گرین بارب، رزی بارب، شوبرتی بارب و بارب زرد از جمله باربهایی هستند که در ایران بخوبی قابل تکثیر و پرورش هستند. زندگی تمام باربها با همدیگر شباهت دارند. اگر با غذاهای زنده و مقوی خوب تغذیه شوند، تعداد زیادی تخم می ریزد و هر ده روز یک بار میتوان از آنها تخمگیری کرد. اگر به روش صحیح و در سطح بالا این ماهیها را پرورش دهید، از نظر اقتصادی پر سود است. بسیار آسان و ساده می توانید از باربها تخمگیری نمائید و بخوبی آنها را پرورش دهید. ماهیهای بارب بسیار مقاوم، سرسخت و پرتحرک هستند و معمولاً باید بصورت گروهی از آنها تخمگیری شود.
ماهیهای مولد بهتر است از ماهیهای جوان، با نشاط، سالم و از شاه ماهیها انتخاب شوند. سن بلوغ باربها شش ماهگی است و قبل از تخم ریزی باید ماهی های نر از ماده حداقل 10 روز جدا نگهداری شوند. تا تمایل و علاقه آنها نسبت به همدیگر شدید تر و تعداد تخم بیشتری ریخته شود در این مدت باید تمام شرایط نگهداری بخوبی کنترل شود.


باربها چون پرخور هستند باید اکسیژن زیادی در آکواریم آنها باشد. چنانچه با کمبود اکسیژن مواجه شوند، خیلی سریع تلف می شوند. دیده شده است، تعداد زیادی از مولدین بارب در اثر کمبود اکسیژن و عدم دقت کافی در نگهداری آنها تلف شده اند و چرخه تولید آنها چندین ماه به تعویق افتاده است.
برای پیشگیری و احتمال بروز چنین حالتی بهتر است همیشه هر ماه تعدادی از باربهای جوان و شاه ماهی ها را جدا کنید و بعنوان ماهیهای مولد برای آینده نگهداری کنید تا چنانچه چنین مشکلی پیش آید در کمترین زمان باربهای جوان را بتوانید جایگزین کنید. باربها در آکواریم بخوبی تکثیر می شوند. معمولاً یک گروه که تعداد ماده ها 5 عدد و نرها 7 عدد باشد با همدیگر قرار می گیرند و گروهی تخم ریزی می کنند. برای تخم گیری از باربها  ابتدا باید شرایط آب آکواریم با آب سختی بین 3 تا 5 درجه DH آماده شود. قفس توری به اندازه آکواریم داخل قرار می گیرد بطوریکه حداقل 5 سانتی متر از کف آکواریم بالاتر باشد. سنگ هوا برای تأمین اکسیژن داخل آن قرار می گیرد.


معمولاً ماده ها زودتر گذاشته می شوند و پس از چند ساعت نرها هم به آنها معرفی می شوند. چند شاخه گیاه می تواند محیط را آرام و محرک خوبی برای تخم ریزی ماهیها بحساب آید.
بهتر است محیط آکواریم بطور طبیعی تاریک شود و ماهیها شب را آرام و بدون مزاحمت پشت سر بگذرانند. در سپیده دم فردا صبح تخم ریزی با تعقیب نرها به دنبال ماده ها شروع می شود و هر نوبت تعدادی تخم از چشمه های توری عبور می کنند و به کف آکواریم می روند و تا حدود ساعت 12 ظهر تخم ریزی ادامه خواهد داشت. بعد از پایان کار باید مولدین را از آکواریم خارج کنید  چنانچه برای 10 روز آینده مجدداً می خواهید از آنها تخمگیری بعمل آورید نرها را از ماده ها بطور جداگانه نگهداری کنید.
( ماهیها مولد بهتر است با غذاهای زنده و مقوی تغذیه شوند. تا آن مقداری که از توان و انرژی و نشاط را از دست داده اند جبران شود.)
سپس به آکواریم تخمها داروی متیلن بلو اضافه کنید تا از حمله قارچها و خراب شدن و فاسد شدن آنها جلوگیری شود.
معمولاً تا 24 ساعت بعد تخمها باز خواهند شد و لاروها به کف و دیواره ها می چسبند و حرکت خیلی آرام و کمی دارند. کیسه زرده لاروها غذای دو روز آنها را تأمین می کند و روز سوم باید به آنها غذا داد. بهتر است از قبل پیش بینی کرده باشید و تخم میگو باز کنید، بطوریکه همزمان با صبح روز سوم نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده و ریز داشته باشند تا بخوبی تغذیه شوند. در این مراحل برای لاروها آب معمولی آماده شده بهتر است زیرا لاروها برای رشد و جذب مواد غذایی و سوخت و ساز بدنشان ( متابولیسم ) به املاح موجود در آب احتیاج دارند.
آب آکواریم لاروها هرگز نباید آلوده و کثیف و کدر شود. میزان اکسیژن محلول در آب همواره باید به اندازه کافی باشد. از اضافه ریختن غذا به داخل آکواریم جداً پرهیز کنید. مشاهده شده است نوزادان میگو که بعنوان غذا برای لاروها به آکواریم اضافه می شوند زیادتر از مصرف بوده است و در آکواریم بعد از چند ساعت در آب شیرین نوزادان میگو تلف و سپس تجزیه می شوند که این امر علاوه بر آلودگی آب و نقصان اکسیژن، باعث تلفات سریع لاروها خواهد شد.
از طرفی منبع رشد انواع بیماریها خواهد بود که علاوه بر آلودگی آب رشد امراض و بیماریها را در بر خواهد داشت. با مشاهده چنین وضعیتی باید بلافاصله قسمتی از آب آکواریم را تعویض نمائید یا اینکه در صورت امکان تمام آب را با آب سالم و مناسب عوض کنید.

 
طرز تشخیص جنسیت تایگر بارب و گرین بارب

ماهی نر:

1- لب و دهان و باله های ماهی نر آلبالوئی پر رنگ است. رنگ مشکل که بصورت نوار دور بدن ماهی است تیره و پر رنگ است.

2- بدن ماهی نر کشیده تر، لاغرتر و پررنگ تر است.

3- جثه بدن ماهی از پهنا نسبت به ماهی ماده کوچکتر است.

ماهی ماده :

1- رنگ آلبالوئی بر روی اندامهای ماهی خیلی کم رنگ است و نوار مشکی دور بدن ماهی روشن تر و کم رنگتر است.

2- بدن ماهی ماده چاقتر و گرد تر است که اگر باله هایش را بطور فرضی حذف کنید گرد شبیه به سکه خواهد شد.

3- جثه بدن ماهی ماده از پهنا بزرگتر است.  

طرز تشخیص جنسیت رزی بارب و شوبرتی بارب

ماهی نر :

1- معمولاً بعد از بلوغ ماهی نر به رنگ قرمز پر رنگ درمی آید و روی باله پشتی اش خط سیاه ایجاد می شود.

2- نرها دارای بدن کشیده، لاغر و درازتری نسبت به ماده ها هستند.

 ماهی ماده :

1- ماده ماده خیلی کم رنگ و رنگ قرمز آن روشن است.

2- ماده ها دارای شکمی بزرگ و چاق هستند که از دو طرف بدنشان بیرون زده است.  

بقیه باربها معمولاً از روی همین مشخصات قابل تشخیص هستند.
اولاً : ماهی پررنگ تر نر و ماهی کم رنگ تر ماده است.
دوماً : ماده ها چاق ترند ولی نرها لاغرتر.
سوماً: جثه ماهی های ماده از نرها بزرگتر است.

گوارامیها دارای انواع زیادی هستند. آنهایی که در ایران تاکنون تکثیر و پرورش یافته اند، شامل: گوارامی آبی، کاذبی، زرد و گوارامی عسلی، گوارامی بوسنده، گوارامی پرل، فایتر یا سیامی جنگجو، گوارامی دارف کوتوله و گوارامی بهشتی هستند.
که اغلب این ماهیها به ماهیهای ضعیفتر و کوچکتر از خود آزار می رسانند. بنابراین باید همیشه گوارامیها را رقم بندی کرد و گوارامیهایی که با ماهیهای داخل آکواریوم یک اندازه باشند قرار داد.
نگهداری از گوارامیها کار آسان و ساده ایی است چون مقاومتشان نسبت به بقیه ماهیهای آکوریومی بیشتر است.

چنانچه گرسنه بمانند خیلی زود هم جنس خواری می کنند و اگر بتوانند حتی بقیه ماهیها را طعمه خود می کنند و آنها را بعنوان غذا می خورند.
گوارامیها خیلی زیاد تغییر رنگ می دهند، در مواقع ترس و آمیزش رنگ آنها پررنگ می شود و با هر تغییراتی در داخل آکواریوم رنگ آنها عوض می شود. برای تکثیر گوارامیها باید از ماهیهای بالغ که معمولا بین 6 تا 8 ماهگی بالغ می شوند انتخاب کرد.

باید از بهترین آنهایی که سرحالتر، شادابتر و خوب رشد کرده اند و نسبت به بقیه بزرگترند و در واقع از شاه تخمها یا شاه ماهیها هستند انتخاب و مورد استفاده تکثیر قرار گیرند.

روش تکثیر و پرورش انواع گوارامیها

تمام گوارامیها برای تکثیر و پرورش شرایط یکسان و مساوی دارند.

چنانچه شما بتوانید یک نوع آن را با موفقیت تکثیر و پرورش دهید از بقیه گونه های دیگر گوارامیها براتی خواهید توانست تخمگیری بعمل آورید و براحتی آنها را پرورش دهید.

در ابتدا بایستی گوارامیهای ماده و نر قبل از تخمگیری 15 روز بطور جداگانه نگهداری شوند تا علاوه بر علاقه و میل بیشتر تعداد تخم زیادتری را در موقع تخمریزی رها سازند.

ترتیب و رعایت انجام کارهای لازم برای تکثیر گوارامیها دارای اهمیت زیادی است. چنانچه بموقع آن کارها انجام نگیرد نتیجه تکثیر خراب خواهد شد.

باید همزمان با آماده ساختن ماهیهای مولد برای انجام تخمریزی پیش بینی لازم را برای تهیه غذای لاروهای گوارامیها صورت بگیرد و از قبل اقدامات لازم را انجام داد و برای آنها غذا تهیه کرد.

لاروهای گوارامی در ابتدا خیلی ریز هستند و غذای خیلی ریزتری احتیاج دارند. معمولا نوزادان میگو را تا یکهفته بعد از شنای آزاد نمی توانند صید کنند و بخورند زیرا برایشان بزرگ است و اگر بی غذا بمانند تمام آنها تلف خواهند شد.

بنابراین باید موجودات زنده خیلی ریزتری را مانند انفوزئرها و فیتوپلانکتنها را تولید کرد. تا لاروهای گوارامی بعد از آنکه کیسه زرده زیر شکمشان را جذب کردند و دارای شنا آزاد شدند، بتوانند آنها را بعنوان اولین غذا استفاده نمایند.

طرز تهیه آنفوزئرها و فیتوپلانکتنها:

ابتدا ظرفی را آب کنید و در مکانی قرار دهید که نور مستقیم آفتاب به آن بتابد. برای تولید فیتوپلانکتنها و تک سلولیهای گیاهی مقداری برگ کاهو را داخل ظرف قرار دهید. برای تولید انفوزئرها بهتر است مقداری کاه گندم را داخل ظرف قرار دهید. بعد از گذشت یکهفته داخل آب موجودات ره بینی و خیلی ریزی تولید شده اند که غذای لاروهای گوارامی در مرحله اولیه زندگی شان خواهد بود.

طرز تکثیر و پرورش گوارامیها

ابتدا آکواریومی که ارتفاع آب آن 15 سانتیمتر باشد را با آب که دارای سختی 6 تا 8 درجه DH و دمای مناسب 27 درجه سلسیوس باشد، مهیا و آماده می سازیم.

برای جلوگیری از مزاحمتهای احتمالی دور آکواریوم پوشیده می شود که از بیرون برایشان مزاحمت ایجاد نشود و داخل آکواریوم شن یا ماسه و شعله اکسیژن قرار داده نمی شود. گوارامیها قادرند از سطح آب اکسیژن بگیرند و باید در محیطی آرام و ساکت و بدور از مزاحمتهای دیگران و بدون تلاتم آب تخمریزی کنند.

چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی در روی سطح آب قرار دهید.

از آنجائیکه گوارامیهای نر خیلی زیاد علاقه به تخمها و نوزادان دارند با شتاب و عجله می خواهند صاحب نوزاد شوند و این عجله و شتاب در مواقعی که ماهی ماده آمادگی نداشته باشد اختلاف بوجود می آید و ماهی نر شروع به زدن و کندن دم و باله های ماهی ماده می کند. اگر ماهی ماده همچنان بی میل و بی رغبت به تخمریزی باشد، آنچنان ضربات شدیدی را خواهد خورد که گاهی منجر به تلف شدن ماهی ماده خواهد شد.

وجود چند شاخه گیاه طبیعی و مصنوعی پناهگاهی برای ماهی ماده خواهد بود که بتواند رد لابلای آنها پنهان و مخفی شود. و بتدریج ماهی ماده آماده خواهد شد و با گذشت چند ساعت اعلام آمادگی برای تخمریزی خواهد کرد. و بدون ناراحتی و درگیری و با بدن سالم و شاداب به کنار ماهی نر خواهد آمد و با راهنمایی ماهی نر به قسمت لانه هوایی هدایت می شود. و در آنجا آرام باقی می ماند و در چندین مرحله با ماهی نر تخمریزی می کنند.

بنابراین نحوه تخمریزی و مراحل انجام کارها بترتیب اهمیت بشرح زیر است.

1- آکواریوم محل تخمریزی باید دارای آبی با سختی بین 6 تا 8 درجه DH و دمای 27 درجه سلسیوس باشد. ارتفاع آب حداکثر 15 سانتیمتر و دور آکواریوم پوشیده شود.

اکسیژن داخل آکواریوم قرار نمی گیرد چون باعث تلاتم آب خواهد شد و گوارامیها محیط آرام و ساکت را دوست دارند. هیچگونه شن و یا ماسه در کف قرار ندهید و هرگز برای آنها مزاحمت ایجاد نکنید. چند شاخه گیاه داخل آکواریوم قرار دهید تا علاوه بر اینکه محیط طبیعی برای ماهیها ایجاد می شود، ماهی ماده بتواند در لابلای آن رد مواقع ضروری پنهان شود. با ایجاد چنین محیطی حالا می توانید ماهی نر را بداخل آکواریوم بگذارید.

ماهی نر شروع به ساختن لانه هوایی می کند و با بزاق دهانش از سطح آب هوا می گیرد و بصورت حبابهای بلوری شفاف در سطح آب بصورت لانه هوایی به خانه سازی می پردازد. بیشتر دوست دارد در بین گیاهان باشد. اگر گیاهان برگ دار پهن استفاده شود، در زیر برگ گیاه لانه هوایی ایجاد می کند. و سر پناه مناسبی برایش خواهد بود. و مکان مناسبی برای تخمها و لاروها در چند روز اول است.

2- بعد از گذشت 24 ساعت حالا نوبت به معرفی ماهی ماده خواهد بود. بآرامی ماهی ماده را داخل آکواریوم قرار دهید. دقت کنید، کوچکترین ضربه ای به بدن ماهی ماده باعث صدمه جدی و یا اینکه احتمالا از شدت درد و ضربه وارده به بدنش تخمریزی را به تأخیر می اندازد که در این فاصله چون حوصله ماهی نر کم است امکان ضربه زدن شدید به ماهی ماده زیادتر می شود و ممکن است ماهی ماده تلف شود. بنابراین با حوصله و بآرامی ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. با اضافه شدن ماهی ماده به آکواریوم، حرکات زیبا و دیدنی ماهی نر شروع خواهد شد. بطوریکه رقصهای زیبا و با ایجاد حرکاتی موزون که بهمراه این حالت، آبششها را باد می کند و ژست مخصوصی می گیرد و با گاردهای زیبا به دور و اطراف ماهی ماده می چرخد و همراه رقص، ماهی ماده را به آغوش می گیرد و به زیر لانه هوایی که ساخته است می برد و خیلی زود خانه اش را تکمیل تر و بزرگتر می کند. سپس ماهی ماده را دعوت به تخمریزی در محل لانه هوایی می کند. اگر ماهی ماده آماده باشد در همان ساعات نخست اعلام خواهد کرد و برای تخمریزی به زیر لانه هوایی می رود و خیلی آرام می ایستد و تخمریزی شروع می شود. و چندین ساعت تخمریزی طول می کشد و در هر نوبت تخمها در داخل لانه هوایی چیده می شود چنانچه ماهی ماده به هر دلیلی آماده نباشد و از کنار ماهی نر فرار کند و به طرف دیگری برود. این عمل باعث عصبانیت ماهی نر خواهد شد. ماهی نر دوباره دنبال او می رود و از او دعوت بعمل می آورد و چنانچه با بی میلی و فرار ماهی ماده روبرو شود. شروع به زدن ماهی ماده می کند. ماهی ماده که احساس خطر می کند سعی در مخفی و پنهان شدن دارد. در این مرحله وجود گیاهان بکمک او خواهند بود و او در لابلای آنها دور از ماهی نر ساعتی را پنهان می شود. این تعقیب و گریزها و ضربه زدنها ساعتها ادامه خواهد داشت. و در مواقع عصبانیت ماهی نر در هر دفعه با حمله تکه ایی از باله یا دم و یا از بدن ماهی ماده را کنده و با بی رحمی تمام با او رفتار می کند. اگر ماهی ماده نتواند بخوبی خود را مخفی کند، خیلی زود بد شکل و بد قیافه و بی حال و پژمرده و نیمه جان می شود و چنانچه اوضاع بهمین صورت پیش برود تلف خواهد شد. بنابراین باید مراقب باشید قبل از آنکه ماهی ماده به این وضع دچار شود، چندین شاخه گیاه حتما در آکواریوم قرار دهید. و در صورتیکه تشخیص دادید ماهی ماده آمادگی تخمریزی ندارد او را سریعا از آنجا خارج کنید.

چنانچه ماهی ماده اعلام آمادگی نماید در نهایت حداکثر بین 24 الی 48 ساعت جفت تخمریزی خواهند کرد و پس از پایان تخمریزی ماهی ماده را به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید و دارای آب سالم و تمیز و آماده دارد منتقل کنید و مقداری داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید تا زخمهای ماهی ماده عفونی نشوند و سپس ماهی ماده را با غذاهای زنده برای مرحله بعدی که باید 15 روز آینده باشد آماده نمائید. خیلی زود قسمتهای کند شده بدن ماهی ماده ترمیم خواهد شد و بحالت اول بر می گردد و بنابراین همه نگرانیها پایان خواهد یافت. مسئولیت و مراقبت از تخمها بعهده ماهی نر خواهد بود. بنابراین ماهی نر در آکواریوم باقی می ماند و شما می توانید تخمها را در داخل لانه هوایی مشاهده نمائید که بصورت دانه های ریز و مانند شکر سفید رنگ است.

ماهی نر از تخمها مراقبت می کند و گاهی که در اثر ترکیدن حبابهای هوایی بعضی از تخمها به پایین می افتند سریعا ماهی نر با دهان برداشته و آنها را مجددا به داخل لانه هوایی بر می گرداند. ماهی نر مرتب این عمل را تکرار می کند و بخوبی تخمها را تمیز می کند و برایشان حبابهای جدید می سازد و از آنها بخوبی مراقبت بعمل می آورد. تا اینکه تخمها بعد از 36 ساعت باز خواهند شد. همچنان نر فعالیت می کند و تمام لاروهای تازه بدنیا آمده را تمیز می کند و دوباره به حبابهای هوایی بداخل لانه بر می گرداند. از زمانیکه تخمها تبدیل به لارو می شوند. حداکثر تا سه روز ماهی نر در کنار لاروها باقی می ماند بعد از آن بهتر است ماهی نر را برداشته و لاروها را به تنهایی نگهداری کنید. در این سه روز که ماهی نر از آنها مراقبت می کند هیچگونه غذایی احتیاج ندارند و از کیسه زرده ایی که در زیر شکمشان دارند تغذیه می کنند. از این مرحله به بعد چون لاروها قد می کشند و قادرند بخوبی شنا کنند و به تمام نقاط دیگر آکواریوم می روند و از فرمان پدر اطاعت نمی کنند و در نهایت ماهی پدر عصبانی می شود و آنهایی که از لانه دور می شوند با عصبانیت می خورد، پس برای محافظت از بچه ها بهتر است ماهی نر را در روز چهارم بردارید.

از روز سوم معمولا لاروها قادرند شنای آزاد داشته باشند و می توانند موجودات ریز زنده را صید کنند و بخورند. بهترین این موجودات ریز زنده در این مرحله برای لاروها می تواند آمفوزئرها و فیتوپلانکتنها باشد. که برای این منظور همانطوریکه قبلا گفته شد بایستی از یکهفته قبل برایشان تدارک دیده و پرورش داده باشید.

حالا باید از ظرفی که در آن کشت و پرورش آمفوزئر و فیتوپلانکتن داده اید یک لیوان از آن آب را بردارید و در تمام سطح آکواریوم لاروها بآرامی پخش کنید. تا لاروهای گوارامی خیلی زود بتوانند در تمام نقاط آکواریوم براحتی آن موجودات زنده ریز را که همراه آن آب به آکواریومشان وارد شده است بخوبی صید کنند و آنها را بعنوان غذا بخورند. روزانه چهار نوبت باید بدین ترتیب به آنها غذا بدهید و معمولا تا پنج روز غذای آنها بدین روال خواهد بود. رنگ آب آنها سبز خواهد شد که مناسبترین آب برای رشد لاروهای گوارامی همان آب سبز است.

بعد از گذشت پنج روز لاروها کمی بزرگتر شده اند و حالا قادر خواهند بود که از نوزادان میگوی نمکی که تازه از تخم باز شده اند و ریز هستند تغذیه بعمل آورند. (دقت کنید نباید از نوزادان میگو که در 24 ساعت یا بیشتر از تخم در آمده اند استفاده کنید زیرا نوزادان میگو بصورت میکرونی رشد می کنند که البته اندازه رشد آنها را با چشم نمی توانید مقایسه کنید. و در این مرحله لاروها قادر به خوردن آنها هستند.) نوزادان میگو در مدت 24 ساعت بعد از باز شدن رشد می کنند و قد می کشند که بزرگ بودن آنها باعث خواهد شد لاروهای گوارامی قادر بخوردن آنها نباشند ولی نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده ریز هستند و لاروهای گوارامی زرد می زند و کاملا شکم لاروها توپ و برآمده می شود و شما می توانید تشخیص دهید که آیا آنها غذا خورده اند یا خیر؟ چنانچه مشاهده نمودید که شکم لاروها خالی است باید مجددا به آنها آمفوزئر و فیتوپلانکتن بدهید و در روزهای بعد مجددا نوزادان میگو را امتحان کنید. چنانچه تعداد لاروهای گوارامی زیاد هستند، بهتر است آنها را به محیط بزرگتری که از قبل مهیا و آماده ساخته اید انتقال دهید و در آنجا با رعایت تمام اصول صحیح و با حفظ و کنترل زنجیره های مراقبتهای ویژه پرورش دهید.

دیده شده است که یک جفت گوارامی حدود دو هزار عدد تخم گذاشته است و تمام آنها تبدیل به لارو شده اند ولی بدلیل عدم رعایت اصول مربوط به تغذیه و در واقع گرسنگی تمام آنها تلف شده اند. اهمیت پرورش آمفوزئرها و فیتوپلانکتنهای گیاهی و استفاده در تغذیه در مراحل اولیه زندگی لاروها آنقدر مهم است که نتیجه تکثیر را بطور کلی عوض می کند و سپس بعد از گذشت پنج روز لاروها چون قد می کشند و بزرگتر می شوند قادرند بخوبی از نوزادان میگو تازه بدنیا آمده بخوبی تغذیه کنند و با سرعت رشد خواهند کرد. مشکل نگهداری لاروها اساسا تا 15 روز اول زندگیشان است. مسئله مهم دیگر گوارامیها اختلاف اندازه آنها است. که خیلی زود ریز و درشت خواهند شد یعنی تمام لاروها به یک اندازه رشد نخواهند کرد بعضی ها که بهتر غذا خورده اند سریعتر رشد می کنند و بزرگتر می شود و بهمین ترتیب بین اندازه آنها اختلاف زیادی به چشم می خورد. و این خطری است که چنانچه گرسنگی ببینند. بزرگترها به کوچکترها حمله می کنند و آنها را طعمه قرار می دهند و در بین آنها عادت همجنس خواری پیش خواهد آمد که روزانه تعداد زیادی از آنها توسط هم نوعانشان از بین خواهند رفت و روز به روز تعداد آنها کمتر خواهد شد. که چاره کار تغذیه مناسب است و باید در هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کرد. یعنی بزرگترها را جدا و با همدیگر نگهداری کنیم و کوچکترها را هم با همدیگر نگهداری کنیم و تمام اصول و برنامه غذایی آنها را بدقت انجام دهیم و طبق و یک برنامه مرتب و منظم هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کنیم. برای این منظور می توانید از تورهایی که چشمه های متفاوت دارند به اندازه مورد نیاز درست کنید و ماهیها را داخل آن تورها قرار دهید آنهایی که کوچکترند از چشمه های تور بخوبی عبور می کنند و بزرگترها در داخل تور باقی می مانند و با زحمت کمتری آنها رقم بندی خواهند شد. چنانچه این اقدامات را انجام دهید تعداد زیادی از لاروها به ثمر خواهند رسید. باید توجه داشته باشید! بهترین راندمان و درصد موفقیت زمانی است که از ابتدای تخمریزی تا عرضه به بازار فقط 3% درصد خطا داشته باشید (یعنی از هر 100 عدد لارو فقط 3 عدد آن از مرحله تخمریزی تا فروش تلفات بدهید) چنانچه بیشتر از 3% خطا دارید و تلفات می دهید باید برگردید و بدقت از اول تا آخر تمام برنامه کارتان را مرور کنید و نواقص آنرا برطرف سازید. و در هر قسمت که اشکال دارید باید سریعا برای رفع آن اقدام نمائید تا از تلفات بیشتر لاروها جلوگیری بعمل آید.

طرز تشخیص جنسیت گوارامیها:

ماهی نر:

1- دارای باله پشتی بلندتر که نوک آن تیز است.

2- دارای باله زیر شکمی بلندتر که نوک آن تیز است.

3- دارای بدن دراز، کشیده و لاغرتری نسبت به ماده است.

ماهی ماده:

1- باله پشتی کوتاه تر و نوک آن گرد است.

2- باله زیر شکمی کوتاه تر و نوک آن گرد است.

تترای نئون

ماهی تترای نئون

تترای نئون (نام علمی: Paracheirodon innesi) یکی از زیباترین ماهی‌های خانواده کاراسینها می‌باشد و دوستان زیادی به علاقه از نگهداری این ماهی بصورت تعداد زیاد یا نگاهداشتن آنها با ماهیان آرام و صلحجو در آکواریوم و همچنین آکواریوم مخصوص نگهداری و پرورش گیاهان دارند که گله این ماهیان در رنگهای آبی-قرمز و سیاه و حتی سبز و... جلوه خاصی به فضای آکواریوم القا می‌کند.

طول آن تا اندازه ۴ cm می‌تواند برسد. PH آب مورد نیاز در حدوده ۶ _ ۷٫۵ می‌باشد.بومی آمریکای جنوبی است . می‌توانید این ماهی را با غذاهای خشک و کرم خونی و آرتیمنای زنده بخوبی تغذیه نمایید. طول دوره زندگی ۵-۱۰ سال می‌باشد.

قیمت هر عدد از این ماهی در آکواریوم فروشی‌های تهران در سال ۱۳۸۸حدود ۱۰۰۰۰ ریال بود.^[۱]

گوپی

گوپی نر سمت چپ و گوپی ماده سمت راست

این ماهی که بومی ونزویلا، ترینیداد، شمال برزیل و گینه است در ماده‌ها به ۶ و در نرها به ۳سانتی متر می‌رسد.ماهی‌های نر دارای رنگ‌های متنوع و زیبا بوده و باله‌های پشتی و مخرجی آن‌ها دارای اشکال گوناگون می‌باشد.از این ماهی برای کنترل تخم و نوزاد حشرات استفاده می‌شود.در آکواریوم‌ها بسیار مقاوم بوده و تغذیه و تکثیر آن‌ها نسبتا آسان است.این ماهی‌ها هیچ گونه مزاحمتی برای سایر ماهی‌های آکواریوم ایجاد نمی‌کنند.نرها همواره مواظب ماده‌ها بوده و در هر فرصت ممکن است اسپرم خود را به آن‌ها منتقل نمایند.اسپرم حاصله از یک بار انتقال می‌تواند تا ۶ بار تخم‌ها را بارور نماید

رده ماهیان استخوانی Osteichthyes

زیر رده شعاع داران Actinopterygii

فوق راسته شعاع جدیدیان Neopterygia

راسته کپور ماهیان دنداندار Cyprinodontiformes

خانواده زنده زاها Poecilidae

جنس پویسیلیا Poecilia

گونه گوپی (میلیون فیش) reticulata Poecilia

PH: محدوده متوسط یعنی ۷ (خنثی)

سختی آب: متوسط

درجه حرارت : پایین تر از ۷۵ درجه فارنهایت (۶۰تا ۸۰ درجه فارنهایت)

[ویرایش] تاریخچه کشف

این ماهی در سال ۱۸۶۶ توسط رابرت جان گاپی(Robert John Guppy) کشف شد. البته چند سال قبل از این هم این ماهی برای آلمان‌ها شناخته شده بود.

[ویرایش] تشخیص نر و ماده از هم

اندازه‌های مختلف گوپی

ماهی ماده :

• الف- باله زیر شکم ماهی ماده پهن و بزرگ و گرد است.
• ب- بدن ماهی ماده ساده و بی نقش و نگار است.
• ج- زیر شکم ماهی ماده خال سیاه وجود دارد که وضعیت بچه‌ها را نشان می‌دهد.

ماهی نر :

• الف- باله زیر شکم ماهی نر بصورت پای تناسلی کشیده و باریک است.
• ب- اندام ماهی نر لاغرتر، کشیده تر و باریک تر است.
• ج- دارای رنگهای گوناگون و نقش و نگار بیشتری است.

[ویرایش] عوامل موثر در رسیدگی جنسی

[ویرایش] دما

دما تاثیر به سزایی در رسیدگی جنسی ماهیان مولد دارد. بطوریکه دمای مناسب باعث می‌گردد که بلوغ بیولوژیک و فیزیولوژیک در ماهیان زودتر انجام گیرد. تجارب نشان داده‌اند که دمای ۲۶ درجه به مدت حدود ۵ ماه می‌تواند در رسیدن ماهیها به بلوغ عملی و فیزیولوژیک موثر باشدو کاهش دما می‌تواند زمان رسیدن به بلوغ را در ماهیان افزایش دهد.

[ویرایش] نور

نور نیز می‌تواند به عنوان یک فاکتور در رسیدگی گنادهای ماهی ماده و بیضه‌های ماهی نر موثر باشد ولی نقش فاکتور نور هنوز در ماهیان تزئینی دقیقا مشخص نگردیده‌است. تجارب نشان می‌دهد که قرار دادن ماهیان در زیر نور مهتابی به مدت ۱۲ ساعت در روز می‌تواند در تسریع روند بلوغ موثر باشد.

[ویرایش] حضور جنس مخالف

حضورجنس مخالف نیز در آکواریم می‌تواند در تسریع روند رسیدن به بلوغ ماهیها موثر باشد.

[ویرایش] تغذیه

تغذیه با مواد پروتئینی و ویتامینها می‌تواند در روند رسیدن به بلوغ موثر باشد به طوری که گفته می‌شود بهتر است ماهیها از ۲ ماهگی به بالا از غذای با حداقل پروتئین ۴۰٪ بهره مند گردند. بهتر است از ۲ ماهگی به بالا غذای زنده نظیر : آرتمیای بالغ، کرم توبیفکس و کرم خونی استفاده شود. بهتر است از ماه سوم از قطره ویتامین که به صورت محلول می‌باشد نیز استفاده گردد. بکارگیری غذاها با مواد رنگدانه دار نظیر کاروتنوئیدها نیز می‌توانددر تغییر رنگ مولدین موثر باشد. برای این منظور هم می‌توانید از غذاهای زنده استفاده کنید و هم از مواد حاوی کاروتنوئید. پیشنهاد می‌شود از غذاهای ترکیبی ساخته شده با هویج استفاده کنید، بدین صورت که یک غذای ترکیبی شامل مواد پروتئینی نظیر جگر را پس از چرخ کردن، با افزودن هویج آن را مجددا چرخ نمائید بطوری که کاملا نرم شده باشد سپس آن را به مصرف برسانید. از آنجا که این غذا باعث آلودگی می‌گردد بایستی در بکارگیری از آن دقت لازم را به عمل آورد.

[ویرایش] تغذیه

به عنوان غذای این ماهی پشه‌هایی که تهدیدی برای انتقال بیماری مالاریا هستند را می‌توان استفاده کرد. شما می‌توانید در آکواریوم خانه خود به گوپی‌ها غذاهای خشک شده فریزری لارو قرمز رنگ پشه‌های ریز توبی فیکس میگوی آب شور و همچنین غذاهای آماده که حاوی حجم بالای سبزیجاتی نظیر Spirulina است بدهید. هیچگاه به آنها بیشتر از آنچه که در ۱ دقیقه می‌توانند بخورند غذا ندهید. باقیمانده غذایی که خورده نمی‌شود تجزیه شده و مخزن را آلوده می‌کند. اگر بخشی از غذای آنها خورده نشد آنها را جمع آوری کنید. به گوپی هایتان در وعده‌های کمتر مثلا ۲ دفعه در طول روز غذا دهید. گوپی‌ها معده کوچکی دارند وبا یک بارتغذیه سیر می‌شوند. طبق این رویه، وقتی نوزاد گوپی که بسیار ریز و کوچک است، لارو یا کرمی که به اندازه جثه خودش است را می‌خورد برای بیننده خیلی جالب است اگر چه آن لارو اغلب ممکن است بزرگ تر از بچه گوپی‌ها باشد.

آنها دوست دارند ماکارونی بخورند و بهترین غذادهی برای آنها ۳ وعده در روز است. نوزادان ماهیهای زنده زا مانند نوزادان گونه‌های دیگر بعد از زایمان تا دو روز از کیسه زردهای که دارند تغذیه می‌کنند واحتیاج به غذای دیگری ندارنددر روز سوم نوزادان را می‌توان با غذاهای خشک پودر شدهو یا نوزادان میگوی نمکی تغذیه کرد.

بچه گوپی در یک هفته‌گی

نوزادان ماهیهای زنده زا بسیار پر خور هستند و رشد سریعی دارند به طوری که بین ۱-۲ ماه بالغ می‌شوند هر چه شرایطی مانند تغذیه مناسب نور مناسب آب مناسب و فضای کافی برای رشد بزرگتر باشد این مدت زمان کمتر می‌شود ولی برعکس اگر شرایط نگهداری مناسب نباشد ماهیها گاهی تا ۶ ماه هم بالغ نمی‌شوند نکته دیگر در تکثیر ماهیهای زنده زا این است که پس از این که جنسیت نوزادان مشخص شد ماده‌ها و نرها را در صورت امکان از هم جدا شود تا رشد آنها سریعتر شود بعد از اینکه نوزادان کمی بزرگتر شدندباید آن‌ها با غذاهای دیگر تغذیه شوند.

[ویرایش] تولید مثل

طول مدت زایمان ماهیهای زنده زا معمولاً با چند روز اختلاف در هر ماه یک نوبت خواهد بود و اختلاف چند روز بخاطر رابطه مستقیم با درجه حرارت آب دارد. اگر درجه حرارت آب پایین باشد دوران بارداری طولانی تر می‌شود و اگر درجه حرارت آب بالا باشد دوران بارداری کوتاه تر خواهد بود. (معمولا بهترین دما برای این دسته از ماهیها ۳۰-۲۶است ولی این ماهیها بسیار مقاوم هستندو دمای ۳۲ - ۱۸ را به خوبی تحمل می‌کنند.) تعداد نوزادان بدنیا آمده در هر نوبت بستگی به اندازه شکم ماهی ماده دارد. هر چه این اندازه بزرگتر می‌شود تعداد نوزادان هم بیشتر خواهد شد. ماهیهای زنده زا بسیار آرام هستند و برای ماهی‌های دیگر هیچ صدمه‌ای ندارند. فقط بعضی اوقات در ماهی سوارتیل دیده شده‌است که بر اثر رقابت برای انتخاب جفت با همدیگر درگیری داشته‌اند که موجب از بین رفتن آنها شده‌است بطور معمولی یک ماهی نر می‌تواند با سه ماهی ماده بخوبی در تکثیر مورد استفاده قرار بگیرد.

 Angel   

این ماهی از خوانواده ی سیچلاید هاست . به فرشته ماهی معروف است و با نام علمی pterophyllum scalare شناخته میشه  و به نواحی آب گرم آمریکا و پاراگوئه تعلق دارد . 

آنجل ها دارای انواع متعددی هستند ولی در کل همه ی آنها نژادهایی یکسان دارند و جثه  ی آنها هم شبیه به هم است . از انواع آنها میتوان به : آنجل پلنگی ٫ سیاه ٫ سفید و مشکی ٫ سفید ٫ دودی و... اشاره کرد که تاکنون این اشکال در کشور پرورش یافته اند . ماهی صلح طلبی هست و حتی میتواند در کنار مولی ها و گوپی هاهم نیز به زندگی بپردازد . همیشه باید در تمیز و شفاف نگه داشتن آب آنها دقت و مراقبت ویژه  ای داشته باشید ٫ چرا که کوچکترین عاملی میتواند آنها را اذیت کند . برای داشتن یک جفت آنجل خوب باید حداقّل ۴ عدد آنجل سرحال و کامل که باله ها و دم سالم دارند انتخاب کنید . هرچی آکواریوم شما بزرگتر باشد ٫ میتوانید آنجل های بیشتری نگهداری کنید . برای ۴ عدد آنجل حداقل ۴۵ لیتر آب مورد نیاز است . تمام آکواریوم را به آنها اختصاص دهید و از ورود ماهیان دیگر به آکواریوم خودداری کنید تا محیطی زیباتر و بی دغدغه ای داشته باشند .

آنها انتخاب جفت خواهند کرد و پس از رضایت ماهی ماده از ماهی نر شما شاهد صحنه هایی جالب خواهید بود . در این حالت ماهی نر مدام به دنبال ماهی ماده میرود و به صورت عقب و جلو در کنار آن شنا میکند . و بر بدن ماهی ماده بوسه میزند . در این حالت شما میپندارید که ماهی نر ضربه هایی را به ماهی ماده وارد میسازد . باید گفت که شما اصلا نباید نگران باشید .

وقتی این عکس ایعمل ها را دیدید باید چند تخته سنگ نازک ( حد اقل ۴ سانتی متر ) و مشابه پیدا کرده و به صورت کج در آکواریوم قرار دهید . (گاهی دیده شده آنجلها مکان های نا مناسبی را مانند وسایل تزئنی اکواریوم ٫ سنگهای نا هموار و ... را برای تخم ریزی انتخاب کرده اند که اینکار باعث فاسد شدن تخمها میشود ٫ قرار دادن این سنگها برای جلوگیری از چنین اعمالی واجب و ضروری است ). آنها شرو به تمیز کزدن تخته سنگ خواهند کرد .

در موقع تخم ریزی لوله ی تخمدان ماهی ماده که گوی و توپی مانند است از زیر شکمش بیرون می آید .لوله ی اسپرم ماهی نر هم مانند یک سوزن است . متهی ماده تخم هارا رها میسازد و پشت سر آن ماهی نر تخم ها را بارور میکند . تخم ریزی آنجلها معمولا ۳۰/۱ الی ۲ ساعت طول میکشد . زمانی که تخم ریزی به پایان میرسد ٫ انجلها انرژی خود را از دست می دهند . حال شما باید آن تخته سنگ را با دقت از آکواریوم خارج کرده و به آکواریومی که از قبل محیا ساختید ٫ انتقال دهید و یک تخته سنگ مشابه را به جای آن قرار دهید تا آنجلها عصبانی نشوند ٫ چون ممکن است مدتها تخم گذاری نکنند .( آنجلها معمولا هر ۱۲ روز یکبار تخم ریزی میکنند .) به آب تخمها به مقدار توصیه شده داروی ضد عفونی به مقدار توصیه شده اضافه کنید تا از حمله ی قارچ ها جلوگیری شود .

تخمها معمولا بعد از دو روز شروع به ترکیدن میکنند و در مرحله ی لارویی قرار می گیرند . آنها در کف آکواریوم مینشینند و هیچ حرکتی ندارند واز کیسه ی زرد زیر شکمشان تغذیه میکنند . وقتی شما شاهد دم تکان دادن لاروها و شنای کوتاه آنها شدید  ٫ باید غذا دادن به آنها را شروع کنید . بهترین غذا برای آنها در این مرحله و قبل از دو ماهگی پودر تخم میگوی نمکی است . بعد از دو ماه آنهرا میتوانید با غذاهای مقوی دیگر تغذیه کنید . ( باید به انها غذایی داده شود که کوچکتر از دهانشان باشد . )

همیشه در نگهداری آنجل ها به تمیزی و شفاف بودن آب آنها دقت کافی داشته باشید . DH مناسب برای این ماهی در محدوده ی ۶ و PH آنها نیز باید حدود ۷ باشد . بهترین دما برای آنجلها ۲۷ درجه است . تشخیص نر و ماده بودن آنجلها کمی مشکل ایت و تاکنون راه های گوناگونی گفته شده است . ولی بهترین راه که معمولا نتیجه میدهد دقت به باله ی زیر شکم آنهاست که ماده ها زاویه ای قائم و نرها زاویه ای باز شکل دارند .